“Het komt, zoals het komt!”

In de nu nog lege huiskamer van het Stadshuus, spreek ik af met Marion Wild. Vrijwilliger van het Stadshuus en door haar collega’s voorgedragen als bijzondere en onmisbare kracht achter de schermen. Benieuwd naar haar verhaal?

“Het komt, zoals het komt!” Dat is hoe Marion Wild in het leven staat en gelooft dat dingen op haar pad komen met een bepaalde reden. Dit is niet altijd makkelijk en vraagt ook iets van jezelf. Kan je doorgaan? Hoe ga je dat dan doen en welke weg kies je dan?

Zo moest Marion 10 jaar geleden afscheid nemen van haar werkzame leven. Er brak een zware periode aan van herstel en vervolgens de zoektocht naar wat wil ik en wat kan ik. Bij toeval kwam ze een artikel tegen waarin ze vrijwilligers zochten voor het Stadshuus. En zoals Marion is; “dit komt niet zomaar op mijn pad, ik trek de stoute schoenen aan en ga kijken wat ik kan doen als vrijwilliger voor het Stadshuus.” En zo rolde Marion in het vrijwilligerswerk. 

Het Stadshuus is sinds 2016 dé plek in Lochem waar sociale verbinding, culturele ontmoeting en ondernemerschap bij elkaar komen. Vanaf de start is Marion als vrijwilliger onderdeel van deze mooie plek en in het begin was zij ‘manusje’ van alles. Door de komst van andere vrijwilligers zijn uiteindelijk de taken meer verdeeld. Nu is Marion aanspreekpunt voor de incidentele verhuur, bijbehorende horeca en ook voor het op voorraad houden van horeca-, schoonmaak- en andere artikelen.

Op de vraag wat dit vrijwilligerswerk haar brengt, antwoord Marion: “Ik tel weer mee in de maatschappij, ik mag mijn hoofd gebruiken en ik word blij van organiseren en dingen uitvoeren. Ik heb een doel in mijn bestaan en dat geeft voldoening!” Bij deze woorden komt direct een mooi verhaal bij Marion naar boven. “Eén van de leukste activiteiten (voor corona), was ‘het rondje om de kerk’ van een Bridgeclub.” Marion kreeg de vraag om de ontvangst en de prijsuitreiking voor ca. 100 personen met drank en hapjes te verzorgen. Daarnaast het serveren van koffie en thee en een lunch verzorgen voor de 25 bridgers. Vol trots vertelt Marion over hoe dit toen is gegaan en wat ze hiervoor allemaal moest regelen. Uiteindelijk is dit in samenwerking met de andere vrijwilligers een groot succes geworden. “Ik was niet zenuwachtig! Geef mij maar één grote chaos waar ik dan structuur in mag aanbrengen. Daar word ik blij van.”

Het doen van vrijwilligerswerk ziet Marion ook als een leerschool voor zichzelf. “Aangezien ik mij heel verantwoordelijk voel en iedereen het naar het zin wil maken, vergeet ik daarin vaak mezelf. Mijn eigen grenzen bewaken is dan belangrijk, als ook mijn eigen mening durven geven. Het is niet voor niets, dat dit vrijwilligerswerk op mijn pad is gekomen. Het zorgt ook voor mijn persoonlijke ontwikkeling.” 

Door de komst van corona zijn er niet of nauwelijks activiteiten. Marion mist de bedrijvigheid. Ze kan nog wel wat hand- en spandiensten verlenen voor als er een vergadering is. Ze is ook aanspreekpunt voor huurders die vragen of reparatieverzoeken hebben. Het is mooi als het Stadshuus over niet al te lange tijd weer wat meer open mag. Ideeën genoeg voor leuke activiteiten voor en door de inwoners van Lochem. Marion staat in ieder geval in de startblokken! “Laat de koffiekarren maar weer dienst doen en dat we met elkaar weer zorgen voor een bruisend Stadshuus!”