One man’s junk is another man’s treasure

Sandra van der Goot heeft standaard de achterbank plat in haar auto en als er een schat gebracht wordt bij kringloopwinkel Gebruukt Gerei, dan schroomt ze niet om het mee te nemen en er thuis haar interieur mee aan te vullen. “Doordat de spullen geleefd hebben heeft het al een verhaal. Het maakt er een belevenis van. Van wie was het? En hoe heeft het in een huis gestaan van? Wie heeft het ooit nieuw gekocht?

Na een lastige periode in haar leven heeft Sandra haar werk in de slijterij achter zich moeten laten. Via het re-integratie traject kwam ze terecht als vrijwilligster in de kringloopwinkel Gebruukt Gerei. Dit bleek een schot in de roos. Met haar creativiteit kan Sandra haar hart helemaal ophalen in de winkel. Ze richt de winkel en de etalage in naar haar eigen smaak en haar collega’s loven haar om het decoratieve resultaat wat dit te weeg brengt. “Het is heerlijk om spulletjes op kleur bij elkaar te zetten, mensen vinden ook sneller de items die ze kunnen gebruiken”

Doordat ze altijd al in een winkel heeft gewerkt en het klantencontact heel erg leuk vindt kan ze zich hier helemaal uitleven. Als tijdens dit interview een klant een opgeschilderde antieke klok komt brengen dan gaat dat voor alles. Met haar enthousiaste gedrevenheid helpt ze de klant snel en vakkundig alsof ze nooit anders heeft gedaan.

Het werken in de winkel geeft veel voldoening en Sandra kan haar balans vinden en grenzen te verleggen. Ze is heel blij deze plek te hebben gevonden in de winkel.

“Het team van vrijwilligers is heel hecht, alles is bespreekbaar en er is wederzijds respect. Hierdoor vullen we elkaar goed aan.”

Rariteitenkabinet

Lachend vertelt Sandra over haar verzameling thuis. “Ik richt regelmatig mijn huis weer opnieuw in, of ik zet het in de tuin” Een veredelde blokhut met Engels antiek gecombineerd met jacht en daar een geheel van. Opgezette dieren, blauw glas en ouderwetse gemberpotten. En in de tuin een boeren familie van etalage poppen met een bakfiets met 3 lekke banden. Enthousiast zegt ze; als we per ongeluk het hek open laten staan dan hebben we de wandelaars in de tuin staan. Laatst heb ik van een giet ijzeren lamp een bustier gemaakt voor een paspop. En dat is heerlijk om te doen. “ Je hergebruikt iets wat anders misschien weg zou gaan en zo krijgt het weer een nieuw leven. Het werk wat je dan hier doet is ook weer goed voor de maatschappij. Veel spullen zijn gewoon nog goed en kunnen weer een nieuw leven krijgen. En dat draagt ook weer een steentje bij voor het milieu.”

Sandra hoopt nog heel lang dit werk te kunnen doen. De leuke collega’s maken dat ze lekker zichzelf kan zijn en kan zonder dat er druk op haar wordt uitgeoefend ontdekken wat haar grenzen fysiek en mentaal zijn.