Post | juni 2022 | Verhalen van vrijwilligers | 2 min lezen

PEN EN PAPIER TEGEN ONRECHT

Door Ria Elstgeest
PEN EN PAPIER TEGEN ONRECHT

PEN EN PAPIER TEGEN ONRECHT

Regeringen wereldwijd lappen mensenrechten aan hun laars, zetten mensen die een andere mening hebben, zich anders voelen met een slecht of geen proces in de gevangenis. Vechten voor de mensenrechten, voor vrijheid, te mogen zijn wie je bent, doen velen met resultaat, zoals Amnesty International. Ook in Lochem: brieven schrijven bijvoorbeeld naar regeringen en ambassades.

BRIEVEN

Handgeschreven brieven en ondertekende manifesten maken de verantwoordelijken meer bewust van het schenden van rechten voor vrijheid van individuele mensen. Vrijlaten en vermindering van straf is dan vaak het gevolg.

Het feit dat er mensen zijn die de moeite en tijd nemen om een brief te sturen doet wat met de regeringsleiders. Moeten ze toch weer even nadenken, want die vele brieven komen van over de hele wereld! “Big mother is watching you!” zoals brievenschrijfster Martha van de Zwaag zegt.

SCHRIJVERS

Martha van de Zwaag en Eva Loskamp  zijn twee van die schrijvers. Elke eerste woensdag van de maand zijn ze aan het schrijven in de huiskamer van het Stadshuus op de Markt in Lochem. Het schrijven en verzorgen van de brieven doen vrijwilligers, die geraakt zijn door het doel, zich in willen zetten voor mensenrechten, vrijheid van meningsuiting.

Op de vraag “waarom zet jij je in?” antwoordt Martha: “Ik wil iets doen tegen onrecht. Dat zeggen veel goedbedoelende organisaties, maar ik kijk altijd eerst naar wat de directeur verdient. Mijn drive is vooral de positie en de rechten van de vrouw. Ik hoop hier verandering in te brengen. En deze gedachten zet ik om in actie: schrijven!”.

Eva vertelt dat ze zag hoe haar moeder al brieven schreef: “met de paplepel ingegoten gekregen. Vooral met de Kerst komen we in actie. Dan ontvangen we van het hoofdkantoor voorbeeld kaarten en brieven die we thuis in kunnen vullen. Er zijn zoveel ideeën en mogelijkheden, eigenlijk teveel om op te noemen. Als ik dan de resultaten lees in het maandelijkse verslag van Amnesty, weet ik dat ik goed doe. Het heeft dus zin!”

STADSHUUS

Als er op de woensdag markt is en de huiskamer van het Stadshuus open voor een kopje koffie, thee of iets anders, zitten de brievenschrijvers bij elkaar te schrijven. Ze delen ervaringen uit en voeren gesprekken over waar ze mee bezig zijn. Het feit dat dit hier allemaal kàn: dat wij die rechten voor vrijheid hebben te mogen zijn wie je bent, zonder nog te moeten vechten, geeft het schrijven vleugels. Zowel Martha als Eva zeggen: ”Dan pak ik met plezier pen en papier en ga schrijven, want die vrijheid gun je alle mensen”.


Foto gemaakt door SWL/Gerdie Kreunen; op de foto staan vrijwilligers van Amnesty: Martha van de Zwaag en Eva Loskamp zijn beide rechts op de foto te zien.

Deel blogpost
Gerelateerde blogposts

Waar diploma C stopt, gaan wij door....

| Verhalen van vrijwilligers
In de jaren tachtig zat midden in het centrum van Lochem nog een klein binnenbad. Daar trainde vanaf 1984 de ...
Lees meer
"Het is niet alleen geven, je krijgt er ook veel voor terug" aldus Inez Pels vrijwilliger bij de Zonnebloem

"Het is niet alleen geven, je krijgt er ook veel voor terug" aldus Inez Pels vrijwilliger bij de Zonnebloem

| Verhalen van vrijwilligers
Inez Pels (77) maakte in1969 voor het eerst kennis met de Zonnebloem. Als novice en verpleegkundige mocht zij ...
Lees meer

Een mensen-mens is nooit alleen

| Verhalen van vrijwilligers
Na een uitgebreide rondleiding in het wel heel stille Openluchttheater Lochem, staan koffie en koek klaar in ...
Lees meer