VLECHTWERKEN ZONDER KNOPEN

Is de kunst die Riet Wichers verstaat. Zij is vrijwilliger bij “Stichting AED Epse”, “De Zonnebloem” en “Prik een vorkje mee”. Voor alle drie staat ze klaar met haar talent voor vlechtwerken zonder knopen: coördineren, regelen, bezoeken en koken. Hoewel deze coronatijd ervoor zorgt dat er niet veel meer te doen valt, blijft ze bezig om met de andere vrijwilligers de mensen die dat nodig hebben, niet te vergeten.

Vanaf het begin en dat is al 14 jaar is Riet betrokken bij de “Stichting AED Epse”. Bestuurslid en regelaar van de jaarlijkse bijeenkomsten en cursussen. Ook afgelopen zomer is gebleken dat de AED “hart”nodig is!

De ‘zorg’appel is niet ver van de boom gevallen. Ooit al met haar moeder meegelopen was het niet meer dan logisch, dat zij zich bij “De Zonnebloem” aanmeldde toen haar werk in de zorg ten einde liep. Riet is hier al een tiental jaar aan verbonden: als vrijwilliger die gasten bezoekt, vervoer coördineert, bestuursfunctie bekleedt en waar nodig hand- en spandiensten verricht. Een dezer dagen brengt ze bijvoorbeeld amaryllusbollen rond.

Riet heeft een zevental gasten, waar ze regelmatig contact mee onderhoudt. ”Jij komt nooit chagrijnig binnen! Jij kijkt altijd vrolijk!” is wat ze vaak hoort. Ze vertelt met hoeveel plezier ze elke keer weer bij de mensen binnen stapt en dat straalt Riet blijkbaar uit. Mensen worden vrolijk, maken graag praatjes en vragen dikwijls wanneer ze weer langs komt.

Nieuwe aanmeldingen komen via via en SWL binnen of mensen melden zichzelf. Riet gaat dan op huisbezoek en zoekt er een vrijwilliger bij. De meeste vrijwilligers zijn wat ouder, de jongste is net 50 jaar geworden. Om nieuwe mensen enthousiast te maken neemt Riet elke kans die zich voordoet waar. Dan vraagt ze: “Goh, is dat niet iets voor jou? Of weten jullie nog iemand die het leuk werk zou vinden?” want mond-op-mond reclame, aandacht vragen, werkt toch het beste. Dat kan bijvoorbeeld tijdens de landelijke loten-verkoop, ’s zomers op het Epse-zomerfeest. 

Riet vertelt hoe deze coronatijd er echt in hakt. “Alles ligt stil! Voorheen was er elke maand wat te doen. Voor de komende kersttijd is alles afgezegd… De busjes van SWL waar we gebruik van maakten mogen niet meer rijden. De kerstmaaltijd die wij met zoveel plezier bereiden moeten we een jaar uitstellen…”

“Prik ’n vorkje” …en eet lekker en gezellig met ons mee! Dat was en is het idee dat Riet met een zestal andere enthousiastelingen vier jaar geleden in de Epsese wereld zette. Al die jaren is Het Wansink de plek waar 1 x in de maand de tafels gedekt zijn en de geur van lekker eten hangt. Voor een paar euro kan men aanschuiven. Ook dat nu even niet maar met een kaartje, een bloemetje en het speculaas bakken dat er aankomt: “Vergeten wij de gasten niet!” En zo vlecht Riet de dingen die wel kunnen aan elkaar, wachtend op betere tijden.

Op de vraag wanneer ze met dit werk zou stoppen antwoordt Riet: “Nou… dan zou ik bijvoorbeeld niet meer kunnen lopen of erbij neer moeten vallen… Maar er zijn gelukkig nog meer vrijwilligers!” vult ze bescheiden aan.