Post | februari 2022 | Verhalen van vrijwilligers | 2 min lezen

Wim Stapelkamp chauffeur voor SWL

Door Lotte van der Sluis
Wim Stapelkamp chauffeur voor SWL

Wim Stapelkamp praat graag tijdens en over de ritjes voor SWL


Als chauffeur rijdt Wim Stapelkamp nu al 7 jaar bij Stichting Welzijn Lochem. Hij rijdt voor allerlei mensen die vervoer nodig hebben naar diverse bestemmingen. Mensen die een afspraak hebben bij de poli, fysiotherapie of het ziekenhuis, boodschappen willen doen of dames die naar de kapper gebracht willen worden. Bij het ziekenhuis vraagt Wim altijd aan zijn passagiers of het fijn is als hij het ziekenhuis mee in gaat, en blijft dan natuurlijk wachten in de wachtkamer.


Als ik aan de ronde tafel in de keuken zit met een kopje thee naast mijn laptop, zie ik hoe trots Wim is op zijn werk. Hij praat erover met passie en voelt zich erg op zijn plek als vrijwilliger bij Stichting Welzijn Lochem. Vanwege zijn liefde voor autorijden en auto’s heeft hij genoeg te vertellen over zijn ervaring als chauffeur. Het is niet alleen het autorijden, vertelt Wim. De gesprekken die hij voert en het feit dat hij deze mensen kan helpen is zeker zijn grootste motivatie.

Als ik Stapelkamp vraag wat voor mensen er allemaal bij hem in de auto stappen haalt hij zijn schouders op. Heel divers, antwoordt hij. Soms zijn het oudere mensen die bellen, soms jonge mensen die op dat moment geen mogelijkheid hebben om bijvoorbeeld naar het ziekenhuis te kunnen komen. Gewoon een doorsnee van de Lochemse bevolking.

Wim houdt altijd graag een praatje met de mensen die bij hem instappen. Een stilte in de auto is nooit fijn voor beiden, dus verzint hij altijd wel iets om het over te hebben. “ Heerlijke gesprekken “ noemt hij de langere ritten van bijvoorbeeld Lochem naar Zutphen of Enschede. Alle passagiers zijn vriendelijk en blij met de hulp en Wim heeft het dan ook altijd naar zijn zin. Af en toe stappen er wel eens oude bekenden in zijn auto die hij al heel lang niet meer had gezien. Kortom, het is altijd gezellig bij Wim in de auto.

Na vele verhalen over de afgelopen jaren en hoe zo’n rit er nu meestal uitziet, vraag ik waarom hij heeft gekozen om zeven jaar lang paraat te staan als chauffeur. Hij heeft tijd nu hij met pensioen is, zegt hij, en hij doet het nog steeds met veel plezier. Het is fijn dat hij andere mensen kan helpen en hoopt ook dat als hijzelf in de toekomst hulp nodig zou hebben er anderen hetzelfde voor hem zouden doen.

Als laatste toevoeging, na alles gevraagd te hebben wat ik netjes had uitgetikt op mijn laptop, zegt Wim: “Het zou fijn zijn dat alle mensen weten dat ze ons kunnen bellen voor een ritje. Of het nou is voor een 5-minuten rit of een keer op en neer naar een plek verder weg, er is altijd een chauffeur die bereid is te rijden om mensen die het nodig hebben te helpen met het vervoer”

Deel blogpost