Verhalen van vrijwilligers

‘In 2019 verhuisden mijn vrouw, mijn kat en ik van Amsterdam naar Lochem’, vertelt François. ‘Direct ging ik op zoek naar vrijwilligerswerk bij de vrijwilligerscentrale in Lochem en bezocht daar het Stadshuus om te verkennen wat mogelijk was. Naast de verwijzing naar het Historisch Genootschap Lochem (HGL) waar mijn expertise gevraagd werd, stelde ik voor om een computerinloopspreekuur in het Stadshuus te beginnen. Daar werd mee ingestemd en al snel was het mogelijk om het aanbod van privéspreekuren op te starten’. Op woensdagen is het spreekuur van tien uur tot kwart voor twaalf. Bezoekers kunnen dan niet al te diepgaande vraagstukken inbrengen over het gebruik van computers en de software. Een aanbod dat zoveel mogelijk de inslag heeft van het zelf leren oplossen van problemen; een soort zelfredzaamheidslessen op het vlak van werken met computers. Om op computers te kunnen werken heb je enige basiskennis nodig. François: ‘met een paar privélessen lukt het vaak mensen in alle rust het nodige bij te brengen en onzekerheid weg te nemen over gebruik van PC, tablet of mobiel. Al bij het eerste contact met een vragensteller adviseer ik om dan alleen te komen. Omdat mensen dan openlijker vragen stellen en kunnen leren. Goed bedoelde aanwezigheid van een partner werkt vaak remmend. Wat ik ook nogal eens meemaak is de angst om verkeerde handelingen uit te voeren, een vorm van ‘techno fobie’. Een sprekend voorbeeld van hulpverlening is de situatie waarin mensen terecht komen na het overlijden van een partner. Eigen kinderen zijn soms te druk of wonen te ver weg om een of meerder keren langs te komen. Het komt voor dat iemand met een laptop binnenkomt en zich geen raad weet met wachtwoorden en uiteenlopende vertrouwelijk gegevens, zoals toegang tot bankrekeningen. Dat vraagt dan veel werk en communicatie met instanties om toegang te krijgen. Ander voorbeeld is het omgaan met omvangrijke fotobestanden en de ordening ervan. ‘Ik help mensen dan over de drempel met vooral aandacht voor controle om zelfredzaamheid te bevorderen’, vertelt François. Voor het Historisch Genootschap is hij werkzaam als vrijwilliger op maandagen en dinsdagen. Hier verzorgt hij het beheer van het netwerk en computer randapparatuur. Het vrijwilligerswerk past mooi naast zijn ‘PC-hulp bedrijfje’. Zo heeft hij vrijwel een vol programma. Met de tijd die resteert is hij ook nog eens kunstschilder (zie foto). Het vrijwilligerswerk geeft veel voldoening. Naast de functionele zaken is er sociaal contact met de vraagstellers en met andere vrijwilligers. Er blijft in een samenleving altijd behoefte aan vrijwilligers. François haalt een schatting aan; 1 op de 10 Lochemmers heeft een migratieachtergrond; een onderbenutte pool van vrijwilligers. Tenslotte meldt François dat hij wil bijdragen aan het verlagen van de drempel om ondersteuning te vragen bij het gebruik van computers. Soms zijn probleempjes makkelijk te verhelpen en anders is er altijd nog het privé advies. Het is een middel om te communiceren, te verkennen wat er gaande is en te verbinden met anderen. Voorkomen van eenzaamheid en bevorderen van zelfredzaamheid zijn belangrijke bijkomende doelen. Zie hier het grote succes van Whatsapp en Facebook en daar is computerapparatuur bij nodig!

De hockeyvelden zijn leeg als ik aan kom fietsen. Er branden lichtjes in het clubhuis waar Elsemiek van Gaalen, enthousiast vrijwilliger bij de Lochemse Hockey Club (LHC), op mij wacht. Zij is er klaar voor! Elsemiek, 38 jaar, woont samen met Rutger en is moeder van 3 fanatieke hockeyers, en sinds 3 jaar enthousiaste vrijwilliger bij de hockeyclub. Het mogelijk maken van deze sport voor haar kinderen en anderen, dat is haar belangrijkste motivatie. Ze heeft maar liefst 4 taken bij LHC. Samen met collega Ilona is ze verantwoordelijk voor de planning van de barbezetting op zaterdag. Ook is ze teammanager van het hockeyteam 9 en 10 jarigen, lid van de sponsorcommissie en staat ze graag achter de bar op zaterdag en bij hockeyfeestjes voor de jeugd en verschillende evenementen. Op de vraag wat vind je de leukste klus, hoeft Elsemiek niet lang na te denken “de bardienst; lekker praktisch aan het werk en volop gezelligheid! Op de vraag of ze zelf ook hockeyt antwoordt ze “ik zit sinds kort op de Dames 30-trim op dinsdagavond”. De trimclub is jaren geleden gestart en een initiatief van Anke Prins. Tijdens de trainingen zag zij ouders langs de lijn wachten, maar wat is er nu leuker dan zelf ook een balletje te slaan. Anke is daarom gestart met een training voor ouders en dat is de trimclub geworden. Elsemiek; “Je traint en/of speelt wedstrijden op een ‘half’ veld. Dat scheelt een kilometertje rennen. Respect voor onze kids die op een ‘heel’ veld spelen. Wedstrijd spelen is voor mij toch echt wel de kers op de taart. Ook de derde helft, borreltijd, is erg gezellig ”. Het klinkt druk en het is druk. Zeker naast haar baan bij een Intermediair voor Verzekeringen, Hypotheken en Leningen. LHC staat voor familieclub en iedereen doet mee. Dit is zeker geen loze kreet. “LHC is een bedrijf dat gerund wordt door vrijwilligers”, vertelt Elsemiek. Ouders worden betrokken bij de sport van hun kind en gevraagd de sport mogelijk te maken door een bijdrage te leveren. Bardienst, veldonderhoud, chauffeuren van de sporters, er is genoeg te doen. Op hun website vind je meer informatie over de LHC. Én is hockey een elite sport…? ”Nou nee!” antwoord Elsemiek . “We zijn juist heel laagdrempelig en willen iedereen kennis laten maken met deze leuke sport. Kinderen zelf maken echt geen onderscheid in sport. Ze kiezen waar ze mee in aanraking komen en wat ze simpelweg leuk vinden”. Om de sport te promoten biedt LHC gratis 3 proeftrainingen aan voor kinderen, inclusief het gebruik van een hockeystick. Je hebt alleen je sportschoenen nodig en een bitje voor je tanden. Een bitje kun je kopen in het clubhuis. En als klapper een ijsbon voor een gratis ijsje. Waarom er toch meer kinderen voetballen dan hockeyen, komt volgens Elsemiek mede door het feit dat je nu eenmaal op straat wel voetbalt en niet hockeyt of bijvoorbeeld handbal speelt. “Ik ben erg enthousiast over hockey, en nodig iedereen uit onze sportclub te bezoeken, het met eigen ogen te zien en de sfeer te beleven”. Welzijn Lochem kan je helpen bij het doen van een aanvraag voor het Volwassenenfonds Sport & Cultuur. Wil je meer weten of heb je hulp nodig? Stuur dan een e-mail naar [email protected] . Voor een aanvraag doen voor het Jeugdfonds Sport & Cultuur kan je terecht bij Stichting Leergeld Lochem

Sportvereniging “De Berkelduikers” in Lochem heeft drie verschillende afdelingen: zwemmen, reddingsbrigade en waterpolo. De zwemafdeling is de grootste en biedt onderdak aan recreanten, trimmers, selectie en triatleten. Om dit alles mogelijk te maken zijn er meer dan 100 vrijwilligers actief; trainers, wedstrijdofficials, scheidsrechters, mensen die oud papier ophalen, bestuursleden en nog veel meer. Genoeg te doen! Deze vrijwilligers vormen de kurk waarop de vereniging drijft en zorgen voor een club waar de leden zich thuis voelen. Ietje Wittenberg is, of beter, was één van die vrijwilligers, actief binnen de afdeling zwemmen. Vijftig jaar geleden begon ze als wedstrijdofficial en deze zomer stopte ze met die bezigheid. Zwemmen doet Ietje al bijna haar leven lang. Haar woonplaats Laren kreeg in 1970 een zwembad. De Larense Gymnastiekvereniging (LGV) stimuleerde de oprichting van een zwemvereniging, eerst onder de supervisie van de LGV. Twee jaar later in 1972 werd De Duikelaar een zelfstandige vereniging. Ietje was niet alleen als zwemmer betrokken bij de vereniging maar ook als bestuurslid en vanaf 1974 als official bij zwemwedstrijden. Wat doet een wedstrijdofficial en wat is er zo leuk aan? Ietje: “Een wedstrijdofficial speelt een belangrijke rol bij het organiseren en leiden van zwemwedstrijden. Er is een scheidsrechter, starter, jurysecretaris en tijdwaarnemer of keerpuntcommissaris. Waar ik vooral van genoten heb is de gezelligheid, het organiseren, het bezig zijn met andere zwemmers, kinderen, volwassenen en senioren. Bovendien reis je heel Nederland door naar zwemwedstrijden in een zwembad of in open water.” De Duikelaar uit Laren en De Berkel uit Lochem zagen het aantal jeugdleden kleiner worden en besloten in 1994 samen verder te gaan onder de nieuwe naam De Berkelduikers. De thuisbasis voor deze vereniging werd zwembad De Beemd in Lochem. Eén van de hoogtepunten in het werk als official was jarenlang de wedstrijd Beusichem - Culemborg, een zwemwedstrijd over 6 km in de Lek. Deze wedstrijd wordt elk jaar in juli gehouden. De spectaculaire start is vanaf het veerpont dat midden in de rivier ligt. Alles moet veilig kunnen gebeuren, de zwemmers zwemmen niet in de scheepvaartroute, maar de scheepvaart op de Lek gaat wel gewoon door. Voor de veiligheid van de deelnemers zijn meerdere reddingsbrigades aanwezig. Er zijn veel officials nodig als wedstrijd commissaris en als tijdwaarnemer. Ietje heeft dat jarenlang gedaan. Door de organiserend stichting zwemwedstrijden Beusichem-Culemborg werd ze in 2019 benoemd tot official van verdienste. En nu, na haar afscheid als zwemofficial blijft er nog genoeg over voor iemand die eigenlijk een beetje verslaafd is aan het zwemmen. Nu is dat vooral recreatief. Elke morgen is Ietje in het zwembad te vinden, maar in de weekenden is er tegenwoordig meer tijd voor andere dingen. Zorgen over de voortgang van het vrijwilligerswerk zijn er (nog) niet. Er zijn weer vier leden van de vereniging geslaagd voor de cursus zwemofficial, er is dus opvolging. Ietje kan het iedereen aanraden om de cursus te gaan volgen want het is leuk werk en je leert heel veel mensen kennen.