Gezien worden

Op de eerste mooie lentedag van dit jaar is het in de hoofdingang van de Hoge Weide in Lochem een komen en gaan van bezoekers. Familieleden of vrienden komen op de koffie bij een bewoner of nemen hen mee voor een ommetje in de lentezon. Rolstoelen en rollators in alle soorten en maten komen soms met flinke vaart voorbij en in de hoek staat een blitse duo-fiets.

Eddy Lubberding (69) is deze ochtend gastheer bij de entree en houdt geroutineerd een oogje in het zeil. De coronaregels moeten worden nageleefd. Eddy wijst bezoekers op de desinfectiepaal, deelt mondkapjes uit, laat bezoekers de inschrijflijst tekenen en wijst hen zo nodig de weg. Tussendoor maakt hij korte praatjes met bewoners. Liefst in het onvervalst Achterhoeks want “het is fijn als je de taal spreekt die de mensen herkennen”. Ook zijn nog kwiek ogende schoonmoeder (101) komt – op weg naar de bewonerslunch in het Grand Café – voorbij lopen om gedag te zeggen.

 “Ik ben een mensenmens en vind het leuk om met verschillende mensen om te gaan. Het gaat er ook om dat mensen gezien worden. Als je hier langer komt, leer je de bewoners kennen. Je weet meer van wat er in hun leven gebeurt en kunt daar dan aandacht aan besteden. Als vrijwilliger hier werken is ontzettend mooi en de groep vrijwilligers is ook een warm team van mensen.”

In zijn werkend leven besteedde Eddy al veel tijd aan vrijwilligerswerk. Variërend van het trainen van een volleybalteam, jeugdwerk voor de kerk tot duurzaam opbouwwerk in Gambia. Van stilzitten houdt hij niet en Eddy draagt uit dat zorgen voor elkaar belangrijk is. Na zijn pensioen bleek daar nog meer ruimte voor te zijn.  

De directe aanleiding voor Eddy om bij de Hoge Weide aan de slag te gaan, was dat zijn schoonmoeder hier bijna twee jaar geleden kwam wonen. “Ik begon met het ondernemen van activiteiten met de bewoners. Een stukje fietsen, een kopje koffie drinken of een bezoekje aan de kringloopwinkel met een bewoner die daar graag naar toe gaat. Al krijg ik dan wel strikte instructie van de verpleging om niets te kopen. Anders staat het hier binnen de kortste keren helemaal vol.”

Omdat veel activiteiten door de corona-regels niet mogelijk zijn, maakt Eddy zich nu vooral nuttig als gastheer. Daarnaast is hij sinds kort ook op vrijdagavond op de afdeling Nettelhorst te vinden om daar koffie te schenken of een spelletje te doen. Eddy is het zorgzame type. “Die positieve reactie van mensen, dat je met een beetje aandacht mensen al blij kunt maken, dat geeft mij zelf ook een goed gevoel. Net zoals wanneer we hier een ochtend lekker gedraaid hebben. Als iedereen blij is, dan ben ik het ook.”

Vroeger heeft Eddy wel eens overwogen om een carrièreswitch te maken naar de zorg. “Dienstbaarheid en de ander helpen, dat vind ik leuk.” Uiteindelijk werkte Eddy voor zijn pensioen zo’n 15 jaar als uitvaartleider. Een beroep dat zich ook kenmerkt door dienstbaarheid. Een overstap naar een baan in de zorg kwam er niet van maar met het gevarieerde vrijwilligerswerk van Eddy en zijn inzet bij de Hoge Weide lijkt het erop alsof hij alsnog zijn plek in de zorg heeft gevonden.