Post | maart 2022 | Verhalen van vrijwilligers | 2 min lezen

In gesprek met Harmen Mulder, een gemotiveerde jonge vrijwilliger

Door Lotte van der Sluis, foto: Arjan Gotink

Er draait loeiharde muziek als ik Harmen Mulder kom ophalen voor zijn interview. Hij zit achterin de school aula, waar de GIRO555-donaties binnenstromen voor Oekraïne. Ondanks alle drukte, heeft hij wel tijd om 10 minuutjes met mij in gesprek te gaan. We lopen een leeg beeldende vorming lokaal in, waar de tafels onder de verf zitten. Terwijl mijn laptop opstart, danst hij nog even mee op de achtergrondmuziek.

 

Harmen werkt bij Gudula, zorgcentrum voor ouderen. Bij Gudula is Harmen vooral bezig met de technische dingetjes, bijvoorbeeld livestreams uitzenden en losse kabeltjes terug stoppen waar ze horen, koffie schenken en rommelen in de keuken hoort hier ook bij. Heel divers! Bijvoorbeeld op zijn eerste dag, toen was de vaatwasmachine kapot en hebben hij en zijn baas de hele middag met de hand afgewassen. Meteen aan de bak dus!

 

Met een hele lege agenda in 2018, begon Harmen full-time met zijn vrijwilligerswerk bij Gudula. Sindsdien heeft hij nog veel meer projectjes en vrijwilligersfuncties opgepakt, en nu in 2022 is die lege agenda een stuk voller geworden. Zo geeft hij programmeerlessen op de basisschool, organiseert het Glazen huis in het Staring College waar die GIRO555-donaties voor Oekraïne zijn opgehaald en nog veel meer. We hebben het allemaal vast een keer gehoord van onze ouders: ‘Als je je verveelt, krijg je de beste ideeën!’ en ik denk dat Harmen wel de inspiratie zou kunnen zijn geweest voor dat zinnetje.

 

Het is belangrijk om iets goeds te doen voor de wereld. Dat is Harmen’s motivatie. Een beetje geld is leuk, maar het is ook belangrijk om dingen te doen vanuit het goede van je hart. Moeder en Oma zijn ook fanatieke vrijwilligers, dus die genen heeft hij er in ieder geval wel meegekregen. “Alles wat ik kan bijdragen, dat doe ik met liefde.”

 

Er komen ook moeilijke dingen bij kijken. Werken in de ouderenzorg heeft natuurlijk een groot minpunt; mensen overlijden. En dat zijn allemaal mensen die je kent. Hoe langer je er werkt, hoe bekender je wordt bij de mensen. Dan vallen er toch een paar weg waar je goed bevriend mee bent geraakt, en dat is best lastig. “Het hoort er wel bij,” vindt Harmen. “Het is toch iets waar je mee moet leven.”

 

Gelukkig is zijn vrijwilligersfunctie ook hartstikke leuk. De zorggroep gaat goed om met de vrijwilligers, zij krijgen hetzelfde kerstpakket als medewerkers en evenveel respect. Er worden vrijwilligers-feestjes georganiseerd, en er zijn dagen-van-de-vrijwilligers.

“Er wordt goed voor ons gezorgd,” Vertelt Harmen dan ook tevreden.

Het is ook dankbaar werk, en vooral ook heel gezellig. Avondjes rummikub spelen, grapjes maken met de mensen, interessante gesprekken.

Je leert ook veel van de mensen die daar worden verzorgd. zij hebben veel levenservaring, een verhaal om te vertellen. Dat is natuurlijk ontzettend interessant.

“Het zijn ontzettend leuke mensen, en daar word ik gewoon gelukkig van.”

Deel blogpost