‘Ik doe het ook voor mezelf, ik word er blij van’

‘Ik doe het ook voor mezelf, ik word er blij van’

Ellen van der Donk is vrijwilligster voor Oekraïense vluchtelingen. Eén ochtend per week staat zij in het winkeltje bij De Scheperskamp. De Oekraïners, kunnen van 10.00 tot 12.00 uur in het winkeltje terecht voor allerlei spullen, zoals kleding, speelgoed, campingbedjes, interieurspullen en sportartikelen.

28 februari 2022 viel Rusland buurland Oekraïne binnen. Veel mensen sloegen op de vlucht en een deel daarvan kwam naar Lochem. Zij werden opgevangen bij gastgezinnen, bij EuroParcs De Achterhoek en in Hotel De Scheperskamp. Al snel kwamen er allerlei initiatieven op gang, waaronder een winkeltje. Ellen van der Donk is één van de vrijwilligers die zich direct aanmeldde. “Ik ben een aantal jaren geleden met pensioen gegaan. Ik was en blijf zorgverlener en aan het eind van de dag wil ik een beetje een fijn gevoel hebben, dus daarom doe ik dit vrijwilligerswerk met alle liefde. Ik doe het niet alleen voor de ander, maar ook voor mezelf; ik word er blij van.”

Wat Ellen ook aanspreekt in het werk is de inzet van alle vrijwilligers. “We zijn echt een team van 12 mensen. Kan iemand een keer niet, dan staat er altijd iemand klaar om in te springen. Niet iedereen werkt in het winkeltje, maar er is bijvoorbeeld een kleermaker die kleding verstelt, als dat gewenst is. En er is een fietsenproject, waarbij we gezorgd hebben dat er voor mensen die dat nodig hebben een fiets is en geven we fietsles om te oefenen met de Nederlandse verkeersregels en -situaties. En als we horen dat er behoefte is aan iets, dan wordt dat opgepakt en gekeken of we de mensen er bij kunnen helpen.”

Het sociale aspect van het winkeltje is misschien net zo belangrijk als de spullen. Het is voor de mensen een soort uitje. “Er zijn mensen die komen elke dag en nemen allerlei spullen mee, die ze de volgende dag weer terugbrengen. Maar dat geeft niks, ze zijn er even uit en vaak ook verlegen om een praatje”, aldus Ellen. Dat gebeurt dan vaak met handen en voeten of met behulp van Google translate. “De mensen willen graag wat afleiding”, merkt Ellen op. “Er woont hier een bijvoorbeeld een moeder en een dochter. De dochter komt dagelijks in het winkeltje en ik vroeg haar eens of ze misschien iemand wist die mij wilde helpen in de tuin. Haar moeder bleek gek op tuinieren en sindsdien haal ik de moeder af en toe op en gaan we samen in mijn tuin aan de slag. Mensen willen wat doen, maar de taal is een probleem.”

In het winkeltje kunnen Oekraïense vluchtelingen gratis allerlei spullen ophalen. Er is veel kleding gedoneerd en ook de Kledingbank Lochem heeft veel kleding gebracht. Maar de vrijwilligers brengen zelf ook eigen kleding en spullen mee of ze vragen rond in hun vriendenkring.

Is er vraag naar iets, dan sturen ze een berichtje in de groepsapp en gaan ze op zoek. Natuurlijk kunnen ze altijd spullen gebruiken, bijvoorbeeld mooie mannenkleding en als het straks kouder wordt zijn winterjassen van harte welkom. Het is niet zeker of het winkeltje per 1 november nog doorgaat, omdat dan de Oekraïense vluchtelingen waarschijnlijk niet meer in De Scheperskamp worden opgevangen. Maar voor Ellen is dat geen probleem, want er blijven altijd dingen te doen. “Wat er op mijn pad komt, pak ik aan, als het maar zinvol is en leuk.”